Week 2: Van Werelderfgoed naar de Ural

Op 7 mei vertrekken we van de camping in Moskou naar Sergiev Posad. Dit plaatsje is onderdeel van de Golden Circle, een ring van 750 km met 8 bijzondere plaatsen. We doen er twee. In Sergiev staat het Trinity klooster gesticht door St Sergius in 1340 en de meest heilige plaats van de Russisch orthodoxe kerk (vergelijk Vaticaan voor de RK-kerk). Zeer rijk gedecoreerd met prachtige iconen en fresco’s. Het is dichtbij Moskou, gratis en dus wemelt het er van de Chinese groepen, die zich nergens wat van aantrekken (onbedekt hoofd, korte broeken, beeldbellen in de kerk). In een van de kerken raak in aan de praat met een jonge suppoost. Hij weet me te vertellen dat de Chinezen ook heiligen hebben en hij laat me op Wikipedia zien wat hij bedoelt (No joke!), en wel 220! Het is inmiddels tegen de 28 graden en we rijden naar Suzdal. Einde middag komen we aan op een echte camping aan een rivier. Direct worden we aangesproken door 2 jong Russische dames. De ene is stewardess en komt uit Kamchatka, lees: meest afgelegen en koud; ze overwinteren in Moskou (?!). We krijgen twee ‘premium’ gedroogde vissen van ze (uit Kamchatka) voor bij ons biertje. Ze laat zien hoe we ze uit elkaar moeten peuteren, lekker. Het dochtertje van de ander, Alicia, vindt Joost geweldig en wil spelen. Daar zegt opa natuurlijk geen nee tegen. Een kleurplaat en gelpennen die we meehebben, komen nu al goed van pas. Ze laat ‘m aan mama zien en komt terug en zegt iets dat ik niet versta, ze zegt het nog een keer heel hard in mijn oor. Ik laat haar in mijn Google-app praten en het blijkt ‘beautiful’ te zijn, geweldig. Direct daarna valt mama in de rivier wanneer ze een pannetje afspoelt, grote hilariteit. Grappig, de keuken gebruiken vond ze ‘te gewoon’. We laten haar opwarmen bij onze kachel. De auto vinden ze ‘cool’. ’s Avonds maak ik m’n blog op het stoepje van de receptie voor de wifi.

Deze slideshow vereist JavaScript.

De volgende dag gaan we het dorp in om het Werelderfgoed te bekijken. We parkeren bij een mannetje en bezoeken eerst het klooster. Toegang 400 roebel pp. (Euro 5,60). Het is er zeer vredig, de kerk kleurrijk, een tentoonstelling met indrukwekkende iconen en op het hele uur klinkelt de beiaardier er op los (geen klavier, maar met touwen!). We lopen door het dorp naar het kremlin, het is 30 graden inmiddels. Ik had me schrap gezet voor busladingen Chinezen, maar nee. Het kremlin (weer 400 roebel pp) valt eigenlijk tegen. De kerk is prachtig en als we binnenkomen zijn er net 3 geestelijken prachtig aan het zingen. Iets te nadrukkelijke staat een geldmandje klaar en prijzen ze hun CD aan. De expositie bevat vooral oude boeken. We duiken bij Vladimir een enorme hypermarkt in en besluiten nog even een flink stuk te gaan rijden. Dat gaat heel goed en we eindigen de dag ten oosten van Nizhny Novgorod aan de Wolga. Ook hier worden we aangesproken door een hippe jongedame, die van nog verder afgelegen komt (eiland voor de kust met Japan). Ze vindt het geweldig dat we Rusland aandoen. Maar nu gaat ze toch echt verder, want ze heeft haar ogen vanochtend laten laseren. Geweldig toch dat ze nu alweer kan rijden!?! Na het eten wordt het rustig. Prachtige plek met gelukkig genoeg bereik voor Radio 1. Het wordt flink koud en in bed zijn we getuige van het dramatische verlies van Ajax. De volgende ochtend branden we om 7 uur de tent uit. We doen wat oefeningen en gaan op pad. Weer een lange dag rijden. Het is vandaag Victory Day en bij de pomp krijgen we zwart-oranje lintjes. Ik doe ze enthousiast op de auto, maar Peter appt me al snel dat ze nogal radicaal zijn (Wilders kan er nog een puntje aan zuigen). Ik haal ze er snel weer af. Over de wegen nog even, die zijn hier vaak 3 baans, zodat je om en om kunt inhalen. Voetgangers zijn heilig. Iedereen stopt abrupt bij een zebra en ook op de autowegen (snelheid 110) zijn zebra’s die luid worden aangekondigd en waar iedereen dus stopt. In Moskou is het nog wat bonter, daar stopt de metro midden op de weg en zodra de deuren opengaan stopt alle verkeer. Indrukwekkend. Ook wemelt het hier van de snelheidscamera’s en rijdt iedereen uitermate gedisciplineerd. We worden 1 keer door de politie aangehouden. Na een controle van de papieren en een blik in de camperunit kunnen we weer verder. Alle moderne autos’ hebben een dashcam (wij ook).

Aan de Wolga

NP Zyaratkul

NP Zyaratkul

Landcruiser liefhebber

In de bossen bij Kazachse grens (Plast)

Aan het begin van de avond komen we aan langs de rivier de Kama, met blik op de stad Naberezhnyye Chelny (we zijn nu in de Republiek Tatarstan). Het is er gezellig druk met picknickende families en vriendengroepjes. Er ligt veel afval (zoals veel hier), maar we vinden een plekje en hebben een prima nacht ondanks het lawaai uit de haven en van de enorme goederentreinen. Joost wil graag nog een dag van 600 km maken (da’s dus 10 uur rijden), om wat afstand te overbruggen. We doorkruisen de republiek Bashkortostan en twee tijdzones. We eindigen de dag in de Ural in het Nationaal Park Zyuratkul. Niet helemaal eerlijk voor ons gastland, want we slaan Kazan over (het Istanbul van Rusland) op de grens van Europa en Azië. De weg naar het park is prachtig, eindeloze witte berken in het avondlicht. Het is niet alleen 10 uur rijden, maar ook nog eens 2 uur later (3 uur later dan in NL) en dus 21 uur als we aankomen. In het Russisch koop ik een kaartje en wijst de ranger ons een kampeerplek. Als we aankomen in het dorpje, ligt er sneeuw aan de kant van de weg! De temperatuur is gedaald van 30 naar 13 graden. Het is hier een grote modderboel en we vinden een plekje op het gravel. Ik flans snel wat lekkers in elkaar en voldaan naar bed. ’s Ochtends slapen we lekker uit (niet moielijk met extra twee uur tijdverschil) en hebben we eerst wat regen. ’s Middags maken we een wandeling naar het dorp en een stuk het bos in. Bij de picknickplek aan het meer lit vreselijk veel afval, erg jammer. Het meer Zyaratkul ligt nog vol met ijs, heel vreemd als het 25 graden is. De meeste bezoekers vertrekken. ’s Avonds maakt Joost en vuur en krijgen we hout van onze Russische buren en een fles spa rood cadeau (van het merk ‘mooie sleutels’, als ik het goed heb). Ik maak foto’s van het meer in avondlicht (volgen nog). Om half tien de volgende ochtend vertrekken we richting de Kazachse grens. Bij een rugstop gaan we douchen. Het lieve omaatje vraagt 1,75 Euro en daar krijg je dan een superschone grote badkamer voor (met föhn). Geniaal. We doen boodschappen bij een Spar waar we een enthousiast Rus met een prachtig opgetuigde Landcruiser 80 tegenkomen. Leuk. Aan het einde van de dag vinden we een prachtige plek met uitzicht over de velden. Als ik de langskomende herder vraag of we hier mogen overnachten, zegt hij: Waarom niet? Vele locals komen voorbij maar ze knikken alleen maar en laten ons met rust. Heerlijke plek. We vonden Rusland geweldig en komen graag terug!

Vandaag zijn we de Kazachse grens over gegaan en zeer gastvrij ontvangen, maar daarover later meer!

Liefs, Marijke