Week 1: Die Russen zijn zo gek nog niet!

Zondag 28 april rijden we de straat uit, uitgezwaaid door de buren. We hebben er zin in om weer op pad te gaan. Na twee jaar voorbereiding willen we wel weg. De reis naar Kiel verloopt zeer voorspoedig. Vlak voor Kiel eten we in een echte Duitse Gasthof asperges, we melden ons en mogen het schip op rijden. Om 21 uur varen we af. We drinken nog wat en zien overmatig veel Poetin op de Russische televisie. Slapen gaat weer uitstekend in de hut en het ontbijtje gaat er wel in. We raken aan de praat met Wim en Kitty, rond de zeventig uit Haarlem. Ze gaan met de caravan naar de Baltische staten. We lunchen gezellig samen en voor we het weten meren we aan in Klaipeda, Litouwen. We rijden naar de camping waar zij ook naar toe zouden, maar zien ze niet. We besluiten naar de camping te gaan waar we eerder hebben gestaan en zijn de enige. De volgende morgen ontbijt in het zonnetje en we rijden aan om half elf (geen haast). En ja hoor, op de volgende camping staan ze toch. We maken een praatje en vervolgen onze weg naar Riga. Rijden gaat niet echt snel en ook door Riga kost veel tijd. We eindigen de dag op een camping in Lauci. Oeps, ze spreekt geen Engels of Duits, dan maar Russisch (pfoe!). Ik weet duidelijk te maken dat we voetbal willen kijken en ze doen er alles aan om de televisie aan te krijgen. We maken een strandwandeling en eten een lekker bordje eten in het café. Het voetbal blijkt te zijn op de betaaltelevisie, dus ik verzin een list. Het lukt om via XS4ALL de livestream te kijken en Joost gaat er lekker voor zitten (Ajax-Tottenham). Het is inmiddels erg koud en ik ga met volle bepakking naar bed (het blijkt ’s nachts te vriezen). Ontbijt gaat net in het zonnetje en de douche is warm.  We laten onze vriend Peter weten dat we tegen 15 uur in Tallinn aankomen. Bij zijn huis is er niemand maar even lekker in de warme zon zitten in zijn tuin is geen straf.  Het huis is een waar bouwproject en Peter leidt ons rond. Samen met zijn vriendin Mo drinken we thee met honingtaart en gaan we samen de stad in. Boven op het Radisson hotel nemen we een drankje en genieten van het enorme uitzicht. Daarna eten we een lekker hapje in een hippe tent. Het is erg gezellig, maar we willen nog voor donker op een camping aankomen. Het kantoortje is dicht, maar we mogen gaan staan en Joost weet de wifi code van de Russische buren te ontfutselen, zodat ie weer voetbal kan kijken. Het is weer erg koud en het begint te regenen. Op naar Rusland dan maar!

Deze slideshow vereist JavaScript.

We doen in de buurt nog wat boodschappen en rijden richting Narva. Gelukkig heb ik alles goed voorbereid en iets na half twee melden we ons bij de ‘waiting area’. We betalen 4,50 Euro voor een plekje en zien even later ons nummerbord op het bord verschijnen. Joost meldt zich en we mogen naar de grens rijden. Ook daar weer in de rij. Het is eigenlijk niet heel ingewikkeld. Er zijn twee hokjes, de eerst voor de immigratie en de tweede voor de douane (import auto). Immigratie is kwestie van paspoort laten zien en je krijgt een immigratiekaartje. Gelukkig had ik de douaneformulieren in het Engels al gedownload van de douanesite en ingevuld. Helaas is er toch iets niet goed en moet het over (bij iedereen trouwens). Daarna moet alles open, komt er een mevrouw met zaklamp langs en een schattig snuffelhondje. Dit lijkt allemaal heel simpel, is het ook, maar het hele proces duurt bijna 4 uur. Bizar. Het komt inmiddels met bakken uit de hemel. Direct na de grens zit als het goed is een kantoortje waar we een WA-verzekering kunnen kopen en ja hoor, hij spreekt zowaar ook nog wat Engels. Hij doet enorm zijn best voor ons en na een uur lopen we met de verzekering naar buiten. Nog even wat Roebels uit de muur, hatsjikidee! Helaas gaat de belwinkel net voor onze neus dicht. We rijden richting Kingisepp om toch maar een hotel te zoeken. Bij de 3^epoging is het raak bij het St.AR hotel. Ook hier weer moet ik mn Russisch testen. En ze regelt zowaar onze verplichte registratie! De kamer is prachtig en met Google Translate briefjes dirigeert ze ons naar een eetcafé met de naam Goed. Het is er erg gezellig, de zachte varkensribbetjes met groente geweldig en de ober spreekt wat Engels. We slapen als een os en na eieren met worstjes en toast rijden we richting Veliky Novgorod. Als we tanken begint het te sneeuwen!! De weg is hier en daar vol kuilen, maar de doorgaande wegen zijn redelijk goed. De Russen houden zich keurig aan de snelheden. Veliky heeft een enorm Kremlin (ommuurd fort) met de oudste kerk van Rusland. Het is er druk met Russische toeristen. Daarna halen we bij de Beeline een sim-kaart. Die kost voor 1 maand onbeperkt Internet en 300 Russische belminuten het bedrag van 4,50 Euro! En dus wil ik er ook een.

We vinden een prachtige slaapplek op een picknickplek in het Nationale park van Valday aan een meer, maken een lekkere hao en kijken een serie. We slapen voor het eerst met de verwarming een beetje aan. De volgende dag besluiten we naar Moskou te rijden. Hele stukken zijn tolweg en dat schiet lekker op. We komen einde van de middag aan op de camping Sokolniki. Gestart rond het vriespunt, nu is het lekker 17 graden! We gaan direct met de metro de stad in naar het Rode Plein. Niet te geloven dat we hier nu zijn! De stad is prachtig, brandschoon, druk en heel feestelijk vanwege de komende militaire parade. Daarom is helaas het Rode Plein ook afgesloten. We eten bij een Georgiër. Als we terugkomen staat er een Nederlandse oude Sauer-truck en maken kennis met Albert-Jelle en Maike. Op zondag melden we ons om half elf bij een standbeeld waar de Moscow Free Walking Tour vertrekt. Leuke lui en we wandelen ruim 2 uur door de stad, uiteraard ook langs het Rode Plein. We lunchen met twee Nederlandse meiden. ’s Middags lopen we door Arbat-street. We kopen wat lekkere kaas, wijn en brood als avondeten (de supermarkten zijn fantastisch gevuld hier). Maandagochtend gaan we naar het Kremlin. Het is er overvol met Chinezen, niet leuk meer. Het Kremlin heeft meerdere prachtige kerken met veel oude iconen en veel goud. Indrukwekkend. Daarna lopen we naar Red October, een oude chocoladefabriek die nu hippe bedrijfjes herbergt (ook de NL Suitsupply!) en lekkere restaurantjes. We strijken neer en doen ons tegoed op het buitenterras. Heerlijk. We strompelen de metro in. Op de camping buiken we uit en Joost kletst met Albert-Jelle en een stel Duitsers met een enorme truck (Emmatrucktravel).

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het was een indrukwekkende eerste week en die Russen zijn zo gek nog niet. Heel erg online, contactloos pinnen, prachtige supermarkten, prima wegen, dikke auto’s (Landcruisers!!) maar dat zal wel niet zo blijven. We gaan ervoor!

Liefs,

Marijke & Joost