1. De start: Sicilië

Een andere start dan anders van onze reis. Joost is al een maand onderweg en ik vlieg er op 2 mei achteraan. Vanwege alle drukte perikelen op Schiphol vroeg op pad. Jaap en Jacomien brengen me naar de trein. Ik sta al om 8.15 uur op Schiphol. De vlucht is ook nog vertraagd en ik land om iets na tweeën op Palermo. Joost staat me gebruind en wel op te wachten. Heerlijk om elkaar weer te zien, en ook even wennen. Joost rijdt geroutineerd met de Chef langs Palermo en het drukke, ongeduldige Italiaanse verkeer. We overnachten op camping Olimpo ten oosten van Palermo met prachtig uitzicht. Joost kookt lekker voor me en de prosecco staat klaar!

We doen rustig aan en maken de volgende dag een wandeling naar de vuurtoren en krijgen Nederlandse buren, Jitske en Gerard, gezellig. s’ Avonds eten we lekker in het naastgelegen restaurant. Een compleet menu eten (4 gangen) doet niemand hier, je pikt wat van de kaart en er wordt veel gedeeld. De bakker die op de camping broodjes komt bezorgen, zit naast het tafeltje naast ons. Woensdag lopen we 40 minuten naar een stationnetje en pakken de trein naar Palermo, superhandig. Mondkapjes op, dat nog wel. We bekijken als rechtgeaarde toeristen de Cappella Palatina, een kapel met prachtige mozaïeken. We lunchen onder een enorme boom bij Quid in de wijk La Kalsa. We lopen nog wat rond, maar de stad kan ons niet echt bekoren. Donderdag doen we nog een rondje in het dorp S. Elia/Porticello, koffie en wat boodschapjes. De koffie is hier geweldig! We proberen iedere dag een cafe macchiato te scoren.

Vrijdag gaan we op pad om Monreal te bezoeken. Een toeristisch infarct, maar ja. Parkeren is een ramp en na knap keren in een smal straatje met toeterende Italianen, vinden we een plek. De kerk is inderdaad prachtig, een bijzondere mengeling van Normandische en Arabische invloeden. We rijden snel door het binnenland in en besluiten Corleone aan te doen. Jawel, de maffiahoofdstad van Sicilië. We lopen een rondje dorp en iedereen is vriendelijk. Het lukt om een rondleiding te regelen in het anti-maffiamuseum CIDMA. Op de parkeerplek worden we volledig ingebouwd. Met lekker veel ruimte binnen maakt het niet uit. We eten een hap en kijken een serie. ’s Ochtends moeten we onverhoeds om 8 uur verkassen voordat we weer ingebouwd raken. We ontbijten in een barretje met heerlijke koffie, zoetje broodjes en mensen kijken. In het museum worden we rondgeleid door een Engels sprekende jonge vent, die ons de geheimen van de maffiosi bijbrengt. Het is wel duidelijk dat die iedereen in de tang hadden. Het schijnt dat in Palermo nog steeds 50% van de ondernemers protectiegeld betalen. De rechters Falcone en Borselino speelden een hoofdrol in het moeizame proces om de maffiosi te kunnen berechten (en zijn beiden vermoord door een autobom). De foto’s van Letizia Battaglia (recent overleden) zijn ‘prachtig’, maar getuigen van veel leed. Het weer is kil en nat, dus we rijden door het prachtige groene binnenland naar de kust. In Trapani schijnt de zon en gaan we op een echte camperplaats staan. We worden in een rijtje gedirigeerd, maar de heren zijn alleraardigst. We hebben uitzicht op groen en er is zelfs een douche. We lopen 40 minuten naar de binnenstad en eten een heerlijke pizza. We slapen lang op zondag en wandelen dan in 40 minuten naar de kabelbaan om Erice te bezoeken Erice ligt als een adelaarsnest op een rots en is een prachtig dorpje, net niet tè gepolijst. We wandelen een uur door het dorp en drinken dan natuurlijk een cafe macchiato met de lokale specialiteit cannoli, jakkes wat lekker.

Maandag 9 mei rijden we langs Marsala naar Selinunte aan de kust. Een uitgestrekt terrein met restanten van een Griekse nederzetting van 628 v. Chr. Het regent maar we gaan toch op pad. Het is een flinke wandeling en de resten zijn inderdaad prachtig. De eerste tempel met pilaren rondom is verrassend intact. Als verzopen katten komen we bij de auto aan en besluiten naar een camping onder Agrigunte te rijden. Niet veel bijzonders, maar de zon schijnt en de douches zijn warm. Ook hier weer mensen die toch even willen laten weten dat we een ‘coole’ auto hebben ;-). Ook hier ligt een vallei vol met tempels maar gisteren hebben we voldoende gezien. We rijden door langs de kust, drinken koffie bij een kasteel en stoppen bij een mooie, helaas gesloten, camperplek. Ik doe navraag bij de naastgelegen B&B en we mogen zowaar van Maria op hun terrein aan het strand staan (wat Joost toch wel gedaan had) tegen een vergoeding van 10 Euro. Dat staat toch lekkerder. Afgezien van twee Zwitserse toeristen en een wandelaar zien we helemaal niemand! Prachtplek met privéstrand! Woensdag 11/5 zetten we koers naar het noorden. Eerst een koffiestop in Butera, een klein stadje op een rots. Natuurlijk rijden we ons vast op het dorpsplein, geen verbodsbord of waarschuwing te bekennen. Joost weet te draaien en we zetten De Chef langs te weg. Prachtig uitzicht en een leuk rondje door het dorp (met natuurlijk een macchiato en een croissant met room). Via Whatsapp hoorden we dat er plek is op een prachtige agriturismo Il Mandorleto (ze hebben geen mobiel bereik daar!). We rijden over slingerweggetjes door het prachtige landschap en komen begin van de middag aan. Ze hebben een B&B, zwembad, paarden, schapen, wat huisjes en 4 camperplekjes en we zijn de enige camper. Alessandro leidt me uitgebreid rond en verteld over de eetbate spullen in de tuin (peperboom, groene asperges, citroenen en kruiden). We bestellen een compleet Italiaans diner voor vanavond. De vader Maurizio komt ook nog uitgebreid keuvelen. Ze hebben alle tijd en bekennen het wel lekker te vinden, niet te veel gasten. Het begint helaas weer te regenen. ’s Avonds krijgen we heerlijk te eten van Alessandro, alleen de verrukkelijke antipasti is al een hele maaltijd. We betalen 25 Euro pp inclusief twee flessen wijn en espresso’s met limoncello. Er zijn ook nog 3 Canadezen. ’s Nachts veel dierengeluiden! De volgende dag twee ladingen in de wasmachine, ik stoei met het backuppen van mn foto’s en we maken een wandeling. We eten met mate!

Je bent niet in Sicilië geweest, als je de Etna niet bezocht hebt! Helaas is mijn KVK-collega Jessica niet thuis, anders waren we daar langs gegaan (ze woont er vlakbij met haar man en kinderen). We zoeken ons een weg naar een mooie wildplek. Onderweg scoren we nog een nieuw vliegengordijn, op aanwijzing van Maurizio. En jawel, na wat navigatiegerommel, staan we einde middag op een triple-A locatie! Het is wel behoorlijk kouder dan beneden, scheelt zeker 15 graden. We lopen een korte wandeling door een lavaveld. Na het eten trekt de bewolking weg en wordt de rokende krater zichtbaar (1 van de 4). Wat een plaatje zo! De volgende dag zijn we zo bij het circus van de kabelbaan. We gaan al snel naar boven en na een koffietje, worden we verder getransporteerd met een 4×4 Unimog. Daar staat een gids te wachten en met een enorme groep staan we op 2700 meter hoogte (verder mag niet) met prachtig uitzicht. Een tweede wandeling gaat door een krater die in 2001 is ontstaan. De stenen zijn nog warm en stoom komt uit de bodem. Bijzonder! ’s Middags dalen we af naar de kust en eindigen bij camperplaats San Marco. Bloedheet en met een ijsje lopen we langs het strand. ’s Avonds is onze verbazing groot als we toch echt een lavastroom uit de Etna zien komen! ‘Normal operation’ volgens de Italiaanse buurman. En het werd nog een gezellige boel op zaterdagavond. De karaoke klonk nogal vals maar hield gelukkig op om 20 uur. De zondag slaan we eten in en nemen de veerboot van Sicilië naar het vaste land. De online gekochte ticket blijkt een reservering te zijn, en dus moeten we uit de rij alsnog naar het kantoortje. Het lukt nog net om aan boord te komen.

Dat was Sicilië! Best mooi, maar niet bijster bijzonder en best toeristisch. Ik moest echt nog een beetje inkomen. Maar de start is gemaakt!

Leuk dat je ons volgt!

Liefs, Marijke