Maandag 7/11 rijden we met de Landcruiser dwars door Buenos Aires over de drukken Avenida de 9 Julio. Het blijft indrukwekkend hoe gemakkelijk Joost door het drukke verkeer heenstuurt. We gaan naar BApartments, omdat we de gereserveerde studio nog steeds niet bevestigd hebben gekregen. Ik ga het kantoor binnen terwijl Joost in de auto blijft. Het meisje is heel aardig en doet heel erg haar best, maar er is geen geschikt appartement voor ons beschikbaar. Uiteindelijk biedt ze aan het hotel te bellen waar we eerder hebben gezeten en gelukkig hebben die ene kamer. Pfoe, dat gaat weer net goed. Joost heeft in de tussentijd een interessant gesprek met enkele buurtbewoners over de auto. De meeste vragen in het Spaans zijn vaak dezelfde en dus kan ook Joost prima antwoorden (Waar komen jullie vandaan? Hoeveel kost de auto? Hoeveel kost de verscheping? Hoe lang zijn jullie in Argentinië? Enz.). We parkeren de Landcruiser in de bekende parkeergarage en installeren ons in het hotel. Het is erg benauwd en de airco moet vol aan. We halen even een empanada op de hoek en melden ons dan bij Rosa van Weber Internacional (onze agent). Ze maakt weer een hoop drama en inmiddels weten we dat het een stiekeme hobby van haar is om toeristen op de kast te jagen. De boeking met Grimaldi (de verscheper) is in orde, da’s een goed begin. We hebben echter een gecertificeerde kopie van Joost z’n paspoort nodig en dus worden we naar een notaris gestuurd in het centrum. Daar aangekomen bekijkt een oudere heer Joost zijn paspoort en vergelijkt die met de kopie daarvan. Vervolgens krijgen we de kopie terug met op iedere pagina een stempel en een handtekening en een certificaat. Hij vraagt 300 pesos (50 Euro) voor 10 minuten werk; da’s snel verdiend. Wat een poppenkast. We nemen een biertje in een plaatselijk café en eten er later ook wat. Slapen is lastig met een lawaaiige airco.
Dinsdag zijn we op tijd weer bij Rosa om de autopapieren te brengen en het e.e.a. te tekenen. Volgens haar gaat het allemaal lukken en misschien al donderdag. We gaan met de metro naar Santa Fe, een grote winkelstraat. We willen een aantal kadootjes kopen en dat is niet makkelijk. We slenteren de hele middag en hebben redelijk succes. Als we terugkomen in het hotel, blijkt dat al onze spullen weg zijn. De kamer boven ons heeft lekkage gehad en dus hebben ze ons een andere kamer gegeven. Die blijkt gelukkig echt beter!
Om half acht hebben we in Cafe la Poesia afgesproken met Daphne en Karin, die wel al eerder in de Pantanal en Samaipata zijn tegengekomen. Het is erg gezellig 
en na een uur verhuizen we naar Parilla del Plata. We kletsen en slempen er lustig op los! Joost koopt voor ieder van de dames een roos; wat een romanticus… We nemen een afzakkertje in La Poesia en gaan naar huis als we eruit geshopt worden. Het is inmiddels 2 uur…..
De volgende morgen gaan we eerst ons opgespaarde geld inleveren bij Rosa. Als ze minutieus aan het tellen is, vraag ik of ik een foto mag maken. Ze doet prompt haar bril af, maar vindt het wel leuk! Na koffie met Daf en Kaat vinden we een geweldig kado voor Rob en Mirjam. Vervolgens pakken we zoveel mogelijk de auto in en haalt Joost alvast de kist van het dak. ’s Middags shoppen we in de grote winkelstraat Florida.
Donderdag blijkt dat we de auto naar de haven kunnen brengen. We spreken af met Francisco Weber in de haven. We mogen zelf door de douane rijden. De douane beambte komt vrolijk half uit zijn raampje hangen en roept of we Argentinië leuk vonden. Heel aardig. Vervolgens rijden we achter Francisco over het haventerrein naar de scanner. Dat is een heel aparte ervaring. Sinds een half jaar moet iedere container hier doorheen. Het is een vrachtwagen met een soort arm ernaast waar je je auto voorrijdt. Er is niemand te zien, maar Francisco gebaart dat we ervoor moeten gaan staan en uitstappen. Na 5 minuten gaat ineens een sirene en gaan de zwaailichten aan. De arm beweegt langzaam langs onze auto. Even later wordt er omgeroepen dat alles in orde is. We hebben nog steeds niemand gezien, heel onwerkelijk. We rijden verder naar een openstaande container. Joost maakt de accu’s los en de auto wordt zorgvuldig vastgesjord (beter dan in Antwerpen). Francisco verzegelt de container en klaar is kees. Fluitje van een cent. We worden keurig met een bus over het haventerrein naar de uitgang gereden; “speciaal voor toeristen” grapt Francisco. Indrukwekkend om dat eens even te zien. De Grande Brasilia van Grimaldi ligt er ook; enorm. We eten wat in San Telmo en lopen nog wat rond.
Vrijdag is onze laatste dag in Zuid-Amerika; heel onwerkelijk. We gaan eerst naar Rosa voor de afrekening en het blijkt dat we flink wat geld terugkrijgen. We ontmoeten twee jonge Zwitsers die al 3 weken op hun auto wachten. Na de bureaucratie in Turkmenistan en Mongolië hadden ze al het papierwerk en de kosten in BA niet verwacht. Ze zijn er wat mismoedig en wantrouwend van geworden. Gelukkig kunnen ze vandaag de auto eindelijk ophalen. Voor het laatst drinken we gezellig koffie met Daphne en Karin en ze bieden aan dat we onze spullen in hun appartement kunnen leggen. Heel fijn! We gaan nog even de stad in en met het geld van Weber laten we het ons nog even flink welgevallen in Puerto Madero. Bij Cabaña Las Lilas eten we de duurste maaltijd van de hele vakantie (zeg maar Hollandse prijzen); heerlijk dat zeker, maar wel decadent. Het is bijna een traditie geworden om dat op de laatste dag te doen. Omdat we 
van Daphne en Karin zelfs de sleutel hebben gekregen en ze zelf op pad zijn, blijven we nog even een paar uurtjes in hun appartement en nemen nog een douche. Als ze terugkomen van hun afspraak, drinken we nog even wat samen en nemen afscheid. De vlucht gaat keurig op tijd en het vliegtuig is half leeg. We zitten nu riant op 3 stoelen bij de nooduitgang en landen zelfs iets eerder op Schiphol dan gepland. We zijn weer terug in ons kikkerlandje.
Ondanks het feit dat we eerder naar huis gaan, hebben we een werkelijk prachtige reis achter de rug. In 4 maanden hebben we zo’n 18.000 kilometer gereden en ruim 2600 liter diesel verstookt. Achteraf hebben we veel in de auto gezeten, maar de afstanden zijn vooral in Brazilië en Argentinië onwerkelijk groot. De dichtheid aan hoogtepunten was groter dan we hadden verwacht en we hebben dan ook heel veel moois gezien. Memorabel waren ook de vele ontmoetingen die we gehad hebben. Mensen met bijzondere verhalen zijn zeker zo bijzonder als mooie landschappen! Veel inspiratie voor een volgende reis.
We hebben op 63 verschillende plaatsen geslapen, waarvan 38 keer op een 
camping of een parkeerplaats bij een hotel/hostel, 12 keer wild, 11 keer in een hotel, hostel of cabaña en 2 keer gelogeerd. Het RondjeZuidAmerika2011 is een mooi rondje geworden (zie link)!
Uiteraard hebben we tijdens de laatste saaie autoritten deze reis eens even geëvalueerd en dat heeft best leuke lijstjes opgeleverd (in willekeurige volgorde);
Hoogtepunten (geografisch):
- Iguazu watervallen (Arg)
- Pantanal (Bra)
- Meren gebied (Bol)
- Wilde westen rond Tupiza (Bol)
- Valle de Luna (Arg)
- Peninsula Valdes (Arg)
Hoogtepunten (rijden):
- 4×4 op Ilhabela (Bra)
- Che Guevara route (Bol)
- Van Camargo naar Tarija (shortcut) (Bol)
- Van Tupiza naar SanPablo (Bol)
- Merenroute (van San Cristobal via de meren naar Chili) (Bol)
Hoogtepunten (mensen):
- Broeders van Huijbergen in Caceres (Bra)
- Harry en Dirk in Sucre (Bol)
- Medereizigers w.o. Dirk & Marieken, Annemiek, Daphne&Karin, Jules&Seraina, Rüdi&Diana, Tom&Janet
Hoogtepunten (kamperen):
- Op een erf bij Cananeia (Bra)
- La Vispera, Samaipata (Bol)
- Wild op route Tupiza (Bol)
- Posada do Peralto, Bonito (Bra)
- Wijngoed Carinae, Mendoza (Arg)
- Playa Pardales, Valdes (Arg)
Hoogtepunten (eten)
- Buenos Aires: Bife de chorizo bij Parilla del Plata
- Colonia Witmarsum: de geconfijte gans van Zélia
- Ilhabela, de gegrilde vis bij Piedras do Sino
- Sucre, El Florin
- Vele bakkertjes in Bra, Bol en Arg!
Blij met:
- laptop, e-readers, iPod, Garmin
- kleine camera, ook film
- bustent=top
- Spaans (pocito)
- Lonelyplanets & info reizigers
- Edelrid allesbrander, poly gasfles en wasbak Ortlieb
Pluspunten Bra, Bol en Arg
- + overal lavanderia’s (in 1 dag je was klaar)
- + communicatiemogelijkheden (Internet, WIFI)
- + eten kopen
- + diesel goedkoop (van 0,38 in Bol tot 1 Euro in Bra)
- + nergens onveilig gevoeld, niets gebeurd
- + vriendelijke mensen (ook in Bolivia), zelfs politie en douane
- + relatief goedkoop, vooral Bolivia
- + in Arg: veel campings
- + benzinestations: vaak WIFI en schone toiletten
Minpunten Bra, Bol en Arg
- Lange afstanden Bra en Arg
- inklaren BA belachelijk duur
- vies sanitair campings Arg
- Bra relatief duur
- Weinig campings, lastig wildkamperen (Bra)
We hebben nu zo’n 1300 foto’s over en 24 YouTube filmpjes. Onze weblog heeft het helaas al op 23 augustus begeven door een amateuristisch uitgevoerde migratie van web-log.nl Nu we eerder thuis zijn, heeft Marijke mooi de tijd om een eigen website te maken en een fotoalbum!
Wij hebben ervan genoten en hopen jullie ook een beetje met ons. Bedankt voor al jullie warme reacties.
Joost & Marijke op reis 